Ako si Meliah, buong pangalan ko’y Meliah Andres. Kasal ako ngayon sa asawa kong si  Jackson Andres. 25 years old na ako’t tatlong taon nang nakalimpas mula nang ikasal kami ng  kinakasama ko. Kahit na maputi ako, puro akong Pilipino, maputi lang talaga nanay ko, o baka  tatay ko. Hindi ako sigurado kasi pina ampon lang ako mula nung pinanganak ako sa Nueva Ecija.  Dahil sa kulay ko, kinulong lang ako ng mga nag aalaga sakin at sa loob lang ng bahay at doon  kumikilos. Sayang raw kasi ang balat ko.  

Sa Pilipinas ako pinanganak. Sa probinsya ako dati nakatira nung kabataan ko. Lumipat lang  ako ng maynila mula nang nasa sapat na akong gulang at kaya nang magtrabaho para sa sarili.  Mula nung lumipat ako ng maynila nagrerenta ako, kahit hanggang ngayon na ilang taon na ako  dito. Mahal kasi ang renta at hindi naman malaki kinikita ko. Dahil doon naka electric fan lang  ako palagi at naglalakad minsan pauwi, para makatipid. Dahil sa maynila ako nakatira, madalas  mahaba sinosuot ko kahit mainit. Marami kasing mga lalaki sa paligid kaya sobrang nakaka-ilang.  Hindi kagaya sa probinsya na wala naman gaanong lalaki kundi mga tricycle driver. Mula nang  magsama kami ni Jackson, pakiramdam ko mayroon nang magpo protekta sakin, kasi yun yung  lagi niyang sinasabi. Palagi nalang akong papagalitan kapag may nakikitang kakaonting balat.  Nagrerenta parin kami pero naghahati na kami sa bayarin tutal nakatira na ako sa bahay na  tinitirhan niya. Naranasan ko na ring mag aircon minsan. Akala ko sa mall ko lang yun  mararanasan, dahil kay Jackson napadali buhay ko. Mas magiging protektado rin daw ako doon.  Nag iba na rin ako ng trabaho mula nang magsama kami. Nalaman kong pwede pala akong mag  encode encode sa mga kumpanya at may kikitain na rin ako. Sabi ng asawa ko mas mabuti daw  yun para nasa loob lang ako ng bahay. Nanonood nalang ako ng palabas minsan para makapag  palipas oras. Minsan may nakakausap ako sa labas pero bihira lang. Kinaibigan ko si ate Chiki na  nagbebenta sa labas ng street namin para may makausap ako kapag nabuburyo na ako sa bahay at  tapos na lahat ng Gawain. Laking benepisyo rin sakin yun kasi nakaka utang ako minsan kapag  kinakapos ako kakabili ng damit na hilig ko. Dumadami yung damit na binibili ko palagi at  nagtatambak na sa damitan ko kaya madalas dino donate ko yung mga pinagsawaan ko na sa  barangay. Nakakausap ko minsan yung mga kapitan pero hindi ko masyadong tinatagalan kasi  nahihiya ako. Ayokong makilala sa barangay naming na susyalen, adik lang siguro ako sa damit. 

Palagi naming nakakakwentuhan ni Jackson yung mga kapitbahay, dahil doon nawawalan na rin  talaga ako ng ganang makisama sakanila. Mas mabuti nalang siguro talagang nasa loob lang ako  at asawa ko lang ang kasama ko.  

Ilang taon na kami ni Jackson na magkasama at nagsasawa na siguro siya sa itsura’t asal ko.  Napansin kong napipikon siya madalas sakin at dumating sa punto na nag-away kami dahil sa  napaka-liit na bagay. Nagawa niyang saktan ako pero pagkatapos sinabi niya namang hindi niya  sinasadya. Hindi na naman niya inulit pagkatapos. Siguro dahil nakikita niya yung markang  naiwan niya. Naggrocery ako isang araw at nang pauwi ako, magkukumpol kumpol yung mga tao  sa labas at nag uusap usap. Minsan lang ako lumabas kaya napraning ako ng sobra. Narinig kong  may namatay daw sa kabilang road kaya nakinig ako sakanila. Nang marinig ko umuwi kagad ako  sa bahay at may chineck. Pagkatapos nakibalita na ako ng ibang detalye sa labas. Sinabi sa akin ni  ate Chiki yung nangyari sa kabilang road na may kinalaman pala asawa ko. Nang malaman ko  yung totoo kinabahan ako, mamaya makulong siya ng pulis dahil siya yung nagpa putok. Umuwi  akong halos nanginginig ang mga hita sa kaba ng kung ano kayang mangyayari. Habang inaayos  ko yung nakalat kong grocery sa pagmamadali kanina, Tumawag yung pulis sa telepono ko at  pagkatapos ng usapan hindi ako nagdudang tumakbo sa damitan at mag empake ng damit para  umalis, tumakas.